#publish

Από Το Ιδιωτικό Στο Δημόσιο

μια προσπάθεια διαφύλαξης του ίχνους μέσα στη διαδικτυακή φούσκα

"Η επανάληψη ως αέναη απουσία μιας παρούσας αλήθειας"
Ζάκ Ντερριντά

ανάμεσα

στο πραγματικό

και το συμβολικό

Δεν είναι η βροχή που μούσκεψε το χώμα.Είναι τα δάκρυα όσων πέρασαν κάποτε από αυτό το δρόμο ενώ θρηνούσαν μια απώλεια.Έτσι ξεκινάει ο δρόμος των δακρύων.
Χόρχε Μπουγκάι / O δρόμος των δακρύων

Η

ΜΕΤΑ

ΒΑΣΗ

σχεδιάζοντας τη δική μου κόκκινη γραμμή

I
CAN

NOT

SMELL

Καταγεγραμμένοι ήχοι εγκλεισμού της πανδημίας
σε μία πρακτική "οσφρητικής φυσιοθεραπείας"
μέσω της φωνής της google.

   Ε
             Ι
    Μ
         Α Σ
              Τ
                  Ε
                                                                    Μ
                                                        Ε
                                                    Τ Ε
                                                                             Ω
                                                              Ρ
                                                                     Ι
                                                                                    Τ
                                                                                        Ε
                                                                                   Σ

Τ

Ο

Π

Ο

Ι

Π

Ρ

Ο

Β

Ο

Λ

Η

Σ

H τεκμηρίωση αφαιρεί την ουσία του ίδιου του έργου, τη "ζωντάνια" που είναι ζωτικής σημασίας στις καλλιτεχνικές δράσεις του δημόσιου χώρου. Γι' αυτό το τελικό υλικό που παρουσιάζω, το επεξεργάζομαι, δίνοντας
μέσα του νέα νοήματα και έναν άλλο λόγο ύπαρξης για να μην αποτελεί μόνο αποδεικτικό στοιχείο της δράσης, αλλά μια μαρτυρία. Εδώ το ενδιαφέρον στην τελική δράση δεν εστιάζεται μόνο στον εφήμερο χαρακτήρα της αλλά στην τεκμηρίωσή του, καθώς το video "σκηνοθετείται", μοντάρεται και επεξεργάζονται οι ήχοι και ο χρόνος. Οι φωτογραφίες και τα video συμπληρώνουν το πραγματικό γεγονός.